سرودها و ترانه های ایران زمین: ۱۵) آذربایجان

ترانه سرود آذربایجان

ترانه آذربایجان یکی از ساخته های عارف قزوینی شاعر و ترانه سرای ملی عصر مشروطه است. این تصنیف هنگام قیام آذربایجان و ریاست وزرایی وثوق الدوله سروده شد چون او گفته بود که « آذربایجان عضو فلج ایران است »! ترانه سرود آذربایجان که بازگو کننده مهر ایرانیان به آذربایجان پاره تن میهن است به شیوه ترانه سرایی دوره قاجار ساخته شده است. عارف در این ترانه همچنین از مردم تبریز به نمایندگی از شیرزنان و شیرمردان آذری که در برابر دشمنان ایستادگی می کنند، می خواهد که برای پایداری خود پیوسته به ریشه های فرهنگی و زبانی مشترک همه ایرانیان مهر بورزند. این ترانه سرود را می توانید در اینجا بشنوید و متن کامل آن را در ادامه بخوانید:

سروده ای از ادیب برومند

نجات آذربایجان

آزاد شدن آذربایجان از ننگ سلطه سید جعفر پیشه‌وری که با حمایت روسیه فکر تجزیه این استان را در سر می ‌پرواند، توفیقی عظیم برای ملت ایران و کاری مهم به‌منظور حفظ تمامیت کشور ایران بود. هنگامی که در آذر ماه 1325 خورشیدی، سپاهیان ایران برای آزاد کردن آذربایجان به آن سو لشکر کشیدند در حالی که موانع خارجی از طریق سیاست احمد قوام ( قوام‌السلطنه ) و اعتراض سازمان ملل متحد و برخی از کشورها از میان برخاسته بود، مردم دلیر و غیرتمند آذربایجان هم بر ضد پیشه‌وری قیام کردند و این حماسه را آفریدند. قصیده « نجات آذربایجان » سروده شاعر ملی استاد ادیب برومند که در همان زمان منتشر شد، ترجمانی از احساسات ملی ایرانیان درباره آذربایجان است. در آستانه 21 آذرماه « روز ملی نجات آذربایجان »، این سروده ملی در ادامه از نظرتان خواهد گذشت:

سرودها و ترانه های ایران زمین: ۱۴ ) سرزمین من

سرزمین من !

یکی از ترانه های زیبا و ماندگاری که هنرمندان افغان و ایرانی بارها اجرا کرده اند و هرگز تازگی و طروات خود را از دست نداده، ترانه افغانی « سرزمین من » است. این ترانه فارسی، زبان حال مردم افغان، تاجیک و ایرانی است و از یک درد مشترک تاریخی سخن به میان می آورد. درد مشترک « جدایی » که چاره ای جز « پیوند » ندارد. پیوند پاره های از هم گسسته یک سرزمین پهناور، سرزمین مشترکی که متعلق به مردم هم ریشه تاجیک، ایرانی و افغان خواهد بود. « دریا دادور » هنرمند توانمند ایرانی ترانه « سرزمین من » را با گویش افغانی بازخوانی کرده است و با سرود و صدایش از « بی سرودی و بی صدایی » این سرزمین مشترک پهناور در این روزها می خواند. این ترانه ماندگار را می توانید از اینجا بردارید و متن آن را در ادامه بخوانید:

جشن آذرگان

جشن آذرگان در یک نگاه

نام جشن : آذرگان. زمان برگزاری : در نُهمین روز از آذرماه که نام روز و ماه یکی می شود یعنی روز آذر در  ماه آذر ، جشن « آذرگان » برگزار می شود. انگیزه برگزاری : فرخندگی هم نامی روز و ماه به نام ایزد آذر و بزرگداشت جایگاه آن در اندیشه ایرانیان. نگاهی به جایگاه آذر در فرهنگ ایران : « آذر » در اوستا « آتَر/ آتَرش» و در پهلوی « آتُر / آتَخش » و در فارسی امروز « آذر / آتش » است. آذر، ایزد نگاهبان آتش و فروزه اهورامزداست برای همین گاه او را در شمار امشاسپندان آورده اند. در فرهنگ ایران، آتش یکی از پدیده های طبیعی ستودنی است چون گرمای زندگی را در کالبد دیگر پدیده های هستی جاری می سازد و با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می بخشد پس « سوی پرستش » اهورا مزداست و آتش پرستاران در آتشکده از آن پرستاری می کنند. جشن آذرگان از جشن های ویژه آتش در فرهنگ ایران است که در ستایش آذر اهورایی برگزار می شود.

همایش هفته اصفهان

نخستین همایش هفته اصفهان برگزار شد

نخستین همایش هفته اصفهان با استقبال گسترده گروه های مختلف مردم برگزار شد. این همایش یک روزه به کوشش انجمن دوستداران اصفهان و با همکاری دانشگاه آزاد خوراسگان روز پنج شنبه 5 / 9 / 88 در همایشگاه این دانشگاه برگزار شد. سخنرانان در این همایش به بررسی جلوه های گوناگون فرهنگ و معماری شهر تاریخی اصفهان پرداختند. سخنران نخست این همایش آقای « حشمت اله انتخابی » بود که به تفسیر نماد منقوش بر سردر بازار قیصریه اصفهان که با اقتباس از نماد برج قوس طراحی شده، پرداخت و با ارائه اسناد تاریخی سیر تحول این نماد را در گذر تاریخ نشان داد. در ادامه آقای « محمد علی موسوی فریدنی » اصفهان شناس، در سخنان خود به تفسیر و تشریح فلسفه نماد تاریخی اصفهان با اشاره به دیدگاه های نجومی پرداخت. بخش دوم همایش با سخنان خانم « دکتر مهوش عالمی » درباره باغ های شاهی اصفهان آغاز شد که طی آن به بررسی باغ های تاریخی اصفهان همچون باغ گلدسته، باغ میرآخورباشی، باغ چهلستون، باغ هزار جریب و باغ فرح آباد پرداخته شد. پس از آن خانم « مهندس فریار جواهریان » در سخنان خود به بررسی مفهوم معماری پایدار در غرب و مقایسه آن با معماری پایدار سنتی ایرانی به ویژه در خانه های قدیمی اصفهان و یزد و کاشان پرداخت.

انجمن دوستداران اصفهان فعال شد

آغاز به کار انجمن دوستداران اصفهان با آرمان ِ

اصفهان برای همیشه، برای همه

گروهی از دوستداران شهر تاریخی اصفهان افتخار دارند که  همزمان با « روز اصفهان » در یکم آذرماه سال 1388 خورشیدی، با آگاهی از وضعیت فعلی این شهر کهنسال و نگرانی از مخاطرات روز افزونی که میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان را به عنوان « میراث مشترک بشری » تهدید می کند، برای پیگیری همه جانبه مسائل مربوط به اصفهان، تصمیم به ایجاد « انجمن دوستداران اصفهان » گرفته اند. این انجمن به مثابه « دیدبان اصفهان » می کوشد تا با مطالعه گذشته و حال، و برنامه ریزی آینده نگر و با یاری همه مردم فرهنگ دوست اصفهان و دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی از سراسر جهان، از آسیب هایی که در آینده گریبان گیر میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان خواهد شد، جلوگیری کند و برنامه هایی راهگشا برای توسعه پایدار و همه جانبه شهر تاریخی اصفهان پیش روی مردم و مدیران شهری قرار دهد. انجمن دوستداران اصفهان، بر بنیان شعار محوری خویش « اصفهان برای همیشه، برای همه » در جهت دستیابی به این اهداف و آرمان ها تلاش خواهد نمود :

عکس هایی از فریبز علاقه‌بند

چشم اندازهایی زیبا از اصفهان

از دوست و همشهری هنرمندم جناب آقای « فریبرز علاقه‌بند » که هم از نوازندگان چیره دست موسیقی سنتی است و هم در رشته های مختلف عکاسی بسیار توانمند و پویاست، خواهش کردم که به مناسبت روز اصفهان تعدادی از آثار عکاسی خود را برای آشنایی خوانندگان ایران نامه با هنرشان، در اختیارم قرار دهند. ایشان از روی مهر، نشانی اینترنتی تعدادی از عکس های منحصربه‌فرد و بسیار دیدنی خودشان را که به شیوه پانوراما (Panorama ) عکاسی شده برایم فرستادند. این عکس های یگانه از بناهای تاریخی اصفهان، از نظر فنی به گونه ای تهیه شده اند که قابل مشاهده در زاویه 360 درجه و با بزرگنمایی دلخواه است و همچنین امکان جانمایی آنها روی نقشه نیز وجود دارد. در این عکس های شگفت انگیز جلوه هایی زیبا و باورنکردنی را از مناظر چشم نواز اصفهان با همه جزئیاتش می توانید ببینید. از شما دعوت می کنم که از این مجموعه زیبا در نشانی زیر دیدن کنید.

http://www.360cities.net/profile/fariborz-alagheband

متنی از فرزانه یوسفی

                                             مهرورزی با نصف جهان

به مناسبت روز اصفهان، دوست و هم اندیش گرامی سرکار خانم فرزانه یوسفی از دانشجویان فعال و توانمند دانشگاه اصفهان متن ادبی زیبایی را برای انتشار در ایران نامه فرستاده اند . این متن که دردلی مهروزانه است با شهر اصفهان، چنین آغاز می شود: شهر زیبایم با کس جز تو نمی خواهم سخن بگویم، چرا که کسی همراه آشفتگی دلم در گذر این ثانیه های سنگی نمی بایم، کسان را می بینم که می گذرند از تو هیچ نمی گویند، که مهر تمدن بر روح بلندشان زده اند، کسان را دیده ام که تو را نگریسته اند و خرسند گشته اند از حضورشان در بهشتی چون تو و حال می گذرند با دقیقه های مدرن و نمی گریند مرگ تدریجی ات را!

روز اصفهان

 

شادباش

به فرخندگی روز اصفهان در سال اصفهان

پنج سال از روزی که گروهی از چهره های فرهنگی و دانشگاهی اصفهان گردهم آمدند و با هم اندیشی، یکم آذرماه هرسال را به عنوان روز اصفهان برگزیند، می گذرد. این رویداد فرخنده از همان آغاز با حمایت گسترده سازمان های مردم نهاد، فرهیختگان و مردم فرهنگ دوست اصفهان روبه رو شد اما نهادهایی غیر مردمی همچون شورای شهر و شهرداری با همه توان و با اتلاف بودجه های کلان کوشیدند تا این روز را از یادها بزدایند و روزی دیگر را در برابر آن عَلَم کنند. البته ناگفته روشن است که هرچه برای کمرنگ کردن روز یکم آذر بیشتر کوشیدند، کمتر به نتیجه دلخواه خود دست یافتند.از سوی دیگر، این حرکت فرهنگی سرآغاز نگاهی دگرگون از سوی دوستداران اصفهان  به مقوله پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی این شهر شد و زمینه ساز همبستگی و مبارزه مدنی آنان در برابر بی مسئولیتی مدیران دولتی و پروژه های زیان آور آنان برای میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان شد. البته اگرچه تلاش دوستداران اصفهان در سال های گذشته همواره با کارشکنی و پافشاری نهادهای دولتی در ارتکاب به تخلفات جاری روبه رو بوده است اما این کارشکنی ها هرگز باعث نخواهد شد که دوستداران میراث اصفهان از رهسپردن در راهی که آغاز کرده اند، بازمانند. برگزاری ده ها گردهمایی و تجمع اعتراضی، انتشار مقالات ، گزارش های گوناگون و نامه های سرگشاده در نشریات، شکایت از مدیران و دستگاه های دولتی قانون شکن به مراجع حقوقی، مبادله آخرین اطلاعات از وضعیت میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان با شخصیت ها و سازمان های بین المللی، و آموزش چهره به چهره مردم و مسئولان، شماری از تلاش های دوستداران اصفهان در سال های گذشته است.