سرودها و ترانه های ایران زمین: 9 ) ایرانیان

ایرانیان، ایران مالِ شماست !

ملک شعرا بهار، بهاران آزادی را برای این میهن آرزو داشت و در این راستا در بسیاری از ترانه ها و تصنیف های جاودانه خود پیام گوی آزادی ایران و ایرانیان بود و از روزگار بهار ، هنوز همان سرودها و همان تصنیف های شور آفرین دستمایه مبارزات میهنی ایرانیان هستند. یکی از تصنیف هایی که به تازگی بر بنیان سروده های بهار ساخته شده است، تصنیف « ایرانیان » نام دارد. این تصنیف شورانگیز را هنرمند ارجمند استاد پیمان سلطانی، رهبر ارکستر ملل، ساخته و گروهی از هنرمندان به زیبایی اجرا کرده اند و در این روزگاران پر کشاکش به همه ایرانیان تقدیم کرده اند. شعرهای این تصنیف از سروده های گوناگون بهار برگرفته شده و بسیار هنرمندانه در هم آمیخته شده اند و پس از سال ها پیام آور آزادی خواهی ایرانیان شده اند. بیت نخست این تصنیف از مسمطی با نام « ایران مال شماست » برگرفته شده که بهار در سال 1290 خورشیدی سروده است. بیت دوم، تغییر یافته یکی از ابیات مسمط مستزادی با نام « ای مردم ایران » است که بهار در سال 1294 خورشیدی سروده است. بیت سوم تصنیف، نخستین بیت یکی از غزل های بهار است. بیت چهارم تصنیف، هفتمین بیت از غزلی است که بهار پس از مرگ « عارف » سروده است. بیت پنجم تصنیف، نهمین بیت از غزلی است که بهار در سال 1312 خورشیدی در زندان شهربانی سروده است و بیت ششم تصنیف نیز ششمین بیت از همان غزل است. بیت هفتم تصنیف، سومین بیت یکی از غزل های بهار است. بیت هشتم تصنیف، نخستین بیت از ترجیع بندی به نام « خون خیابانی » است که بهار در سال 1299 خورشیدی سروده است و بیت نهم تصنیف نیز نخستین بیت از سروده بهار با نام « تهران قبل از کودتا » است که بهار در سال 1298 خورشیدی سروده است. این تصنیف زیبا را از اینجا می توانید بردارید و بشنوید و متن آن را در ادامه بخوانید:

هان ای ایرانیان! ایران اندر بلاست
ایران مال شماست

ای وای دریغا که وطن جمع ندارد
کـَس درد ندارد

سیل خون آلود اشکم بی خبر گیرد تو را
خون مردم آخر ای بیداد گر گیرد تو را

یک مرغ گرفتار درین گلشن ویران
تنها به قفس ماند و هزاران همه رفتند

جور و بیداد کند عمر جوانان کوتاه
ای بزرگان وطن بهر خدا داد کنید

آشیان من بیچاره اگر سوخت چه باک
فکر ویران شدن خانه صیاد کنید

ای بر سر سودای تو سرها شده بر باد
دور از تو چنانم که سری بی بدن افتد

در دست کسانی است نگهبانی ایران
که اصرار نمودند به ویرانی ایران

ای مردم دلخون وطن دغدغه تا کی
دندان فساد و خفقان را بکن از پی