درود به قهرمانان ایران در المپیک

استاد ادیب برومند

درودی فرستم به ورزشگران / بهین قهرمانان راد و جوان

المپیک را داده فر و شکوه / به آیین دیرین هر پهلوان

به جایی کز اقصای گیتی درو /  تماشاگرانند هرسو عیان

به جایی که بس قهرمان آمدند / هماورد جویان، کران تا کران

همه برتری را شده خواستار / به نیروی مردانه از دیگران

رده بسته بهر تماشا همه / که کی؟ از کجا خوش برآرد فغان؟

درین پهن میدان پُر های و هو / که هر چارسالی گشاید میان

جوانان  زورآزما  مرد و زن / ز هرگونه  ورزش دهند امتحان

گروهی به کشتی هم آویز هم / گمارنده زور، آن بر این، این بر آن

گروهی هم از وزنه برداشتن / نمایند نیرو فزون از کمان

گروهی دگر هم  کنند آزمون / نشانه زدن را به تیر و کمان

درآیند گردان ایران زمین / درین پهنه مانند شیر ژیان

زن و مرد ایرانی پاکزاد / به تن زورمندان روشن روان

به زانو درآرند همتای خویش / به نیروی ایمان و عزم گران

تنی چند ازین  پهلوانان یل / گرفتند از دست داور نشان

نشان‌هایی از زر و برخی ز سیم / نمودار شایستگی در جهان

فری بر چنین یادگاران راد / ز دوران ساسان و عهد کیان

که از فخرشان سهمی آمد به چنگ / درین پهلوانی، چو دیرین زمان

به ایران و پروردگارانش درود

خدایش به نیرو کند جاودان