برخی گونههای بومی ماهیان دریاچه زریوار در حال حاضر از بین رفتهاند و جای خود را به گونههای پرورشی و غیر بومی همچون آمور سفید، کپور آیینهای، کپور معمولی، کپور سرگنده و فیتوفاگ دادهاند. ورود گونههای غیر بومی توسط شیلات با نظارت نمایندگان حفاظت محیط زیست استان به این دریاچه، افزون بر این که به اکوسیستم آن لطمات جدی وارد نموده است، زمینه را برای از بین رفتن گونههای بومی فراهم کرده است.
هرچند مرگ و میر ماهیان دریاچه زریوار در سالهای گذشته نیز روی داده بود اما با ادامه بیتوجهی مسئولان استان، تلفات ماهیان همچنان ادامه دارد. البته سرپرست اداره محیط زیست شهرستان مریوان یک ماه پیش به رسانهها گفته بود: «هرساله با شروع فصل بهار و سرازیر شدن آب رودخانههای فصلی به دریاچه زریوار، به میزان زیادی گل و لای وارد دریاچه شده که موجب کدورت شدید آب دریاچه و به دنبال آن کمبود اکسیژن و تغییرات ph میشود». وی همچنین گفته بود: « اداره کل دامپزشکی اعلام کرده که علت مرگ دستهجمعی ماهیان کاراس، کمبود اکسیژن، تغییرات ph و تغییرات محیطی است».
با این همه، به نظر میرسد که هنوز هیچ اقدامی از طرف اداره کل محیط زیست استان کردستان برای جلوگیری از تلفات ماهیها انجام نشده است و این اداره پس از گذشت دو ماه از آغاز بهار، همچنان گل و لای رودها را عامل تلفات ماهیان میداند.
در حال حاضر، وضعیت زیست محیطی دریاچه زریوار، به موقعیت بحرانی نزدیک میشود و چنانچه برای رفع معضلات آن به طور جدی چاره اندیشی نشود، به زودی به سرنوشت تلخ دریاچه ارومیه دچار خواهد شد.
متاسفانه، طبق آمارهای منتشر شده، طی 3 دهه گذشته حجم آب دریاچه زریوار مرتب کاهش یافته و میزان رسوبات آن افزایش داشته است که بستر مناسبی برای رشد جلبکها و توسعه نیزارها بوده است و عواملی که در این مورد نقش جدی داشتهاند عبارتند از: ورود فاضلاب شهر مریوان تا سال 1382 و ورود فاضلاب انسانی و حیوانی، کودهای شیمایی و زبالههای خانگی روستاهای اطراف به طور مستقیم به دریاچه، همچنین احداث سد خاکی در جنوب دریاچه، احداث بند انحرافی «قزلچهسو» و ورود آب رودخانه فصلی «قزلچه سو» به همراه مقادیز زیادی شن و ماسه و گل و لای به دریاچه، تخریب پوشش گیاهی اطراف دریاچه و شسته شدن خاک به داخل دریاچه.
این عوامل در چند سال گذشته، موجب پرشدن چشمههای کف دریاچه با رسوبات و در نتیجه گسترش نیزارها و کاهش حجم آب و کمبود اکسیژن و تخریب اکوسیستم زریوار شده است.
در عکس ماهوارهای، محدود شدن دریاچه زریوار آشکار است
نیزارهای ایجاد شده در حال بلعیدن دریاچه زریوار
دریاچه زریوار انباشه از رسوبات
رفت و آمد قایقهای موتوری استرس زا برای آبزیان
ماهیهای تلف شده به ساحل آمده اند
Another disappointing end for Iran’s Lakes
http://www.maryamkhazaeli.com/?p=164