متن کامل میثاق با شهر و مردم اصفهان

فعالان مدنی و فرهنگی اصفهان، نامزدهای شورای شهر را فراخواندند:

میثاق با شهر و مردم اصفهان

 در آستانه انتخابات شوراهای شهر و روستا، شماری از استادان دانشگاه، پژوهشگران، فعالان مدنی، فرهنگی و زیست محیطی و روزنامه نگاران اصفهانی با نگارش و امضای پیمان‌نامه‌ای با عنوان "میثاق با شهر و مردم اصفهان" ضمن بیان دیدگاه‌هایشان درباره اولویت‌های آینده شهر اصفهان که باید مورد توجه اعضای شورای شهر چهارم اصفهان قرار گیرد،  مطالبات بنیادین خود از اعضای جدید شورای شهر اصفهان را اعلام کردند و خواستارند که نامزدهای انتخاباتی شورای شهر اصفهان به نشانه حمایت و پایبندی به اصول این پیمان‌نامه، متن آن را امضا و در برنامه انتخاباتی خود مورد توجه قرار دهند.  

بنیان این میثاق‌نامه بر محور توسعه اصفهان «گردشگری» بر اساس حفظ میراث فرهنگی و طبیعی این شهر تاریخی استوار است. در این میثاق‌نامه که به امضای هفتاد نفر از فعالان مدنی و چهره‌های فرهنگی و دانشگاهی اصفهان رسیده، آمده است:

زنده رود به خانه بازگشت

زاینده رود به آغوش اصفهان بازگشت

زاینده رود پس از چندماه دوری، سرانجام به خانه بازگشت و نجوای عاشقانه‌اش در گوش شهر پیچید.

مردم خوب اصفهان، چند شب بود که از ذوق دیدار زنده رود خواب بر چشم نداشتند. چند شب بود که تا پاسی از شب، برخی از شهروندان در کنار بستر رود چشم به راه آمدنش بودند؛ گویی به پیشواز یکی از عزیزان خود آمده بودند که قرار بود از سفری دور بیاید.

امسال هم همچون سال‌های پیش، پس از چند ماه خشکی زنده رود و در هنگامی که آب دوباره به شهر رسید، خیلی‌ها آمده بودند. بر پل های  زاینده رود و کرانه های آن انبوه شهروندان پیر و جوان را می‌شد دید.

هربار که زنده رود به خانه خود در کنار پل‌های تاریخی بازمی‌گردد، شهروندان اصفهانی هم سر ذوق می‌آیند و نغمه‌های شورآفرین سر می دهند.

پل خواجو باز هم سرای هنرمندان گمنام ولی خوش آوایی شده است که با زنده شدن زنده رود، آوازهای عاشقانه خود را در کنار چشمه های پل دوباره سردادند.

هربار که آب را بر زاینده رود می بندند، مردم اصفهان گویی دلبندشان را از دست داده باشند، در غمی خاموش فرومی روند و دوباره که زاینده رود تشنه لب، سیراب می‌شود مردم از شادی در پوست خود نمی‌گنجند.

اما پرسشی که در این سال‌ها برای مردم خوب اصفهان بی‌پاسخ مانده، این است: در هنگامه‌ای که دولت‌مردان کشورمان رویای مدیریت جهانی را در سر می‌پرورانند، چگونه از عهده مدیریت منابع آب در کشور خود برنمی‌آیند و آیا روزی فرا خواهد رسید که همچون گذشته‌های نه چندان دور، برای همیشه زندگی در زاینده رود از سرچشمه تا تالاب جریان یابد؟

سیزده به در 92 در کنار زاینده رود

سیزده به در، در غیاب زاینده رود برگذار شد

ایران‌نامه- شاهین سپنتا: در اصفهان، سیزده به در امسال در غیاب زاینده رود برگذار شد و آنهایی که برای دیدارش آمده بودند تا او را عاشقانه در آغوش کشند، در بستر خالی اش او را نیافتند.

امسال، با این که زاینده رود جاری نبود تا با نسیم خنکش چهره میهمانانش را نوازش کند اما یاران همیشگی اش باز هم به کنار بستر خالی اش آمده بودند و سفره رنگین جشن فرخنده «سیزده به در» را با یادش برپا کردند.

بازی‌های شادمانه کودکان در کنار زاینده رود، با همه زیبایی‌های کودکانه اش، بیننده را غمگین می‌ساخت؛ به ویژه آن زمان که بادی برمی‌خاست و ریزگردها را به چشم کودکانی که در رویاهای کودکی خود در زاینده رود خشکیده قایق‌رانی می‌کردند، می‌ریخت.

اما آنچه که امسال برای اصفهانی‌ها دلنواز بود، حضور میهمانان خوب افغانستانی در کنار دیگر شهروندان در پارک‌ها و بوستان‌های اصفهان بود. حضور خانواده‌های افغانستانی مقیم اصفهان و سفره های رنگارنگ آنها که در بوستان‌های اصفهان گسترده شده بود، شور و شادمانی بیشتری به جشن «سیزده به در» داده بود. شوری که سال گذشته مسئولان کج‌اندیش از شهروندان اصفهانی و میهمانان خوب افغانستانی دریغ کرده بودند.

در «سیزده به در» امسال، برای من، آنچه که بیش از هرچیز دلگرم کننده بود، حضور سبز استادم دکتر اسماعیل کهرم (بوم‌شناس و فعال محیط زیست ایران) در کنار زاینده رود تشنه لب بود. 

دکتر کهرم از این که می‌دید مردم اصفهان هنوز زاینده‌رود را از یاد نبرده اند و در کنار بستر خالی‌اش به انتظار نشسته‌اند تا چند روز دیگر دوباره به خانه خود بازگردد، با خوشحالی گفت: «من مطمئن هستم که این مردم اصفهان با عشقی که به زاینده رود دارند، نخواهند گذاشت که زاینده‌رود اینچنین بماند و برای نجاتش تلاش خواهند نمود.»  

کشف غار سیمرغ در اصفهان

غار سیمرغ بر فراز کوه صفه اصفهان کشف شد

ایران‌نامه – شاهین سپنتا: غار سیمرغ به عنوان عمیق ترین غار طبیعی کوه صفه اصفهان با 42 متر ژرفا توسط هیات کوه‌نوردی اصفهان کشف شد.

مهرداد حاجی هاشمی، مسئول بخش غارشناسی و غارنوردی هیات کوه‌نوردی شهرستان اصفهان با اعلام این خبر به ایران‌نامه گفت: «این غار در نزدیکی قله صفه در ارتفاع 2115 متری از سطح دریا واقع شده که ژرفای آن به 42 متر می‌رسد و دارای سه حلقه چاه بسیار تنگ و باریک می‌باشد.»

 وی افزود: «پس از عبور از این 3 حلقه چاه، باید از شیبی تند و تنگنای غار گذشت تا به ژرف‌ترین نقطه غار در عمق 42 متری رسید.»

حاجی‌هاشمی با بیان دیگر ویژگی‌های ساختاری این غار تازه کشف‌شده گفت:  «در پایین آخرین چاه، این غار به دو دهلیز تبدیل می‌شود. یکی از این دهلیزها تا آنجا ادامه پیدا می‌کند که به بن‌بست ختم شود و دیگری در آخر مسیرش آن قدر باریک می‌شود که دیگر راهی برای گذر انسان وجود ندارد.»

پولک و نبات اصفهان ثبت ملی شد

ثبت پولک و نبات، کام اصفهانی ها را شیرین کرد

در هفتمین همایش سراسری ثبت، شورای سیاست‌گذاری ثبت آثار ملی، روش تولید سنتی پولک و نبات اصفهان را در فهرست میراث معنوی به ثبت رساند.

نبات یکی از شیرینی‌های سنتی و محبوب ایرانی‌هاست که در همه جلوه‌های زندگی ایرانیان از شادی تا غم حضور دارد. نهادن شاخ نبات بر سفره عقد هنگام پیمان زناشویی به نشانه آرزوی زندگی شیرین عروس و داماد، و یا استفاده از آن در هنگام بیماری‌ها در پزشکی سنتی ایرانی، نشان از اهمیت این شیرینی نزد ایرانیان دارد. از دیرباز بهترین و اصیل‌ترین نوع نبات در ایران و به ویژه در اصفهان تولید ‌شده است. پولکی نیز یکی از سوغات و شیرینی‌های معروف و مخصوص اصفهان است.

در حال حاضر اکثر کارگاه‌های سنتی پولکی و نبات اصفهان روی به تعطیلی می‌روند و تنها تعداد معدودی گارگاه سنتی تولید نبات و پولکی اصفهان در برخی نقاط اصفهان به صورت پراکنده باقی مانده و فعال هستند و عمده پولکی و نبات اصفهان در کارخانه‌ها و کارگاه‌های بزرگ به روش صنعتی یا نیمه صنعتی تولید می‌شود. از بازار قنادها در بازار بزرگ اصفهان که در گذشته یکی از کانون‌های تولید و فروش نبات و پولکی اصفهان بود، جز نام چیزی باقی نمانده و اکنون حجره‌های آن به عطاری و لباس فروشی تغییر کاربری یافته‌اند. گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی را درباره اهمیت ثبت پولک و نبات اصفهان در این نشانی بخوانید. آگاهی های بیشتر درباره پولکی و نبات اصفهان را در این نشانی بخوانید.

مجمع عمومی انجمن دوستداران اصفهان برگذار شد

اعضای هیات مدیره انجمن دوستداران اصفهان انتخاب شدند

دومین جلسه مجمع عمومی انجمن دوستداران اصفهان، پنج‌شنبه پنجم بهمن‌ماه 91 برگذار شد. در این نشست پس از سخنان رئیس انجمن دکتر سیروش شفقی و گزارش حشمت‌الله انتخابی مدیر اجرایی چهارمین همایش هفته اصفهان از چگونگی فعالیت‌های انجمن دوستداران اصفهان، انتخابات اعضای هیات مدیره و بازرسان انجمن صورت گرفت. در این انتخابات که طبق اساس‌نامه انجمن دوستداران اصفهان با حضور اعضای جدید و قدیم انجمن و چهره‌های فرهنگی اصفهان برگذار شد، آقایان دکتر سیروش شفقی، دکتر احمد خاتون‌آبادی، دکتر مریم قاسمی، دکتر عبدالرسول قریشی، امین ناطقی، دکتر احمدعلی فروغی، مهندس محمد آقاجانی، مظفر احمدی، و مهندس علی نادری به رای اکثریت به عنوان اعضای جدید هیات مدیره انتخاب شدند. همچنین آقای نبوی‌نژاد با رای حاضران به عنوان بازرس انجمن انتخاب شد.

یکی از شرکت‌کنندگان در این نشست، محسن مصلحی سرپرست اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان بود که با استفاده از فرصت، بخش عمده‌ای از سخنان خود را به گلایه از فعالان میراث فرهنگی و خبرنگاران به خاطر انتشار گزارش‌هایی از وضعیت میراث فرهنگی اصفهان در برخی از خبرگزاری‌ها اختصاص داد و در برابر چشمان بهت‌زده اعضای انجمن دوستداران اصفهان گفت: اگر نظری یا انتقادی به میراث فرهنگی دارید به جای آن که در رسانه‌ها منتشر کنید، بیایید آن را در گوش خودمان بگویید!

آغاز مرمت اضطراری بقعه شهشهان

مرمت هشتی ورودی بقعه شهشهان آغاز شد

پس از انتشار خبر فروریختن بخشی از سقف هشتی ورودی بقعه شهشهان، در ایران نامه و  chn، به تازگی پایگاه خبری اداره کل میراث فرهنگی اصفهان خبر داد که مرمت هشتی ورودی بقعه شهشهان اصفهان آغاز شد.

منصور زیرک، سرپرست گروه مرمت بقعه شهشهان در این مورد گفت: مرمت این پروژه شامل سامان‌بخشی هشتی ورودی و همچنین مرمت سقف هشتی که در اثر فرسودگی اندود پشت‌بام و  نفوذ نم و رطوبت به لایه‌های زیرین و در نتیجه فروریختن بخشی از پشت‌بام گردیده، می‌باشد.

بقعه علاءالدین شهشهان مربوط به دوره تیموریان، در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شمارهٔ ثبت ۳۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر در محله شهشهان واقع شده و دارای حسینیه و مدرسه می‌باشد .

تاریخ بنای بقعه شهشهان با در نظر گرفتن تاریخ وقفنامه بقعه (22 ربیع‌الاول 852) و تاریخ قتل شاه علاء‌الدین محمد که در رمضان سال 850 هجری اتفاق افتاده است، بین 850 تا 852 هجری است.

داخل و خارج بقعه با تزییناتی از نوع گچ‌بری و کاشی‌کاری آراسته شده است. داخل بقعه تزئینات گچی دارد که از قرن نهم هجری است ولی کاشی‌کاری ازاره‌های آن از اقدامات جدید است.

در این باره بخوانید:

گزارش ایران‌نامه از وضعیت نگران کننده بقعه شهشهان 19 فروردین ماه 91:  تخریب روزافزون بقعه تاریخی شهشهان در اصفهان

 گزارش  chnاز آسیب های وارده به بقعه شهشهان، 30 دی‌ماه 91: فرق سر بقعه شهشهان شکافته شد

 گزارش میراث فرهنگی از آغاز مرمت اضطراری بقعه شهشهان، 4 بهمن‌ماه 91: مرمت هشتی ورودی بقعه شهشهان آغاز شد

اصفهان می تواند شهر خانه‌موزه ها باشد!

خانه‌موزه‌ها، خانه‌های فرهنگ و هنر اصفهان هستند

در حالی که خانه‌های تاریخی بسیاری در شهرهای مختلف به خاطر بی‌توجهی مالکان خصوصی یا دولتی در حال فرو ریختن و یا تخریب و تبدیل به ساختمان‌های نوساز هستند، شهرداری‌ها و سایر نهادهای دولتی سالیانه مبالغ سنگینی صرف ساخت بناهایی به عنوان کتابخانه، فرهنگ‌سرا، خانه فرهنگ، و دیگر اماکن حتی در میان بافت‌های تاریخی شهرها می‌کنند. این در حالی است که به پیشنهاد کارشناسان، با هزینه نه‌چندان گزاف، می‌توان خانه‌های تاریخی را مرمت و آنها را به عنوان مکان‌های فرهنگی و آموزشی همچون خانه‌موزه مورد استفاده قرار داد. این کار ضمن حفظ ارزش‌های تاریخی، و فرهنگی و معماری این خانه‌ها، محیطی دلپذیر، خاطره انگیز و هماهنگ با بافت تاریخی پیرامون را برای کاربران فراهم آورده و امکان صرفه جویی در هزینه‌های عمرانی نهادهای شهری را نیز ممکن می‌سازد.

پل شهرستان هم به درد پل خواجو مبتلا شد

پُل ارتباط  قبل و بعد از اسلام به نم نشست

پل تاریخی شهرستان به‌دلیل ترک‌خوردگی پایه‌ها و رطوبت دیوارها وضعیت نگران‌کننده‌ای پیدا کرد. این درحالی‌است که پل شهرستان یکی از کهن‌ترین پل‌های اصفهان محسوب می‌شود و تاریخ آن مربوط به دوره‌های متعدد است. گویی نقش پلی را ایفا می‌‎کند که ارتباطی میان قبل و بعد از اسلام زده‌است.

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ ریزش آجرها، ترک‌خوردگی پایه‌ها و رطوبت دیوارهای پل‌های تاریخی اصفهان گویی تمامی ندارد. درحالی یکی دیگر از پل‌های تاریخی اصفهان به نم نشست که پیش از این دوستداران و فعالان‌میراث‌فرهنگی این شهر وضعیت پل تاریخی خواجو را نگران‌کننده اعلام کردند.

«شاهین سپنتا»، یکی از دوستداران میراث فرهنگی اصفهان در این مورد به CHN گفت: «پل تاریخی شهرستان به عنوان یکی از قدیمی‌ترین پل‌های تاریخی ایران وضعیت مطلوبی ندارد و با این که از یک سال پیش این آسیب‌ها بر بدنه پل مشهود بوده و چندبار وضعیت آن به اطلاع مسئولان اداره میراث فرهنگی اصفهان رسیده، ولی با وجود شرایطی که به خاطر بی‌آبی زاینده‌رود برای مرمت این پل فراهم است، این اداره تاکنون اقدامی برای مرمت آسیب‌های موجود نکرده است».