مهدی آذریزدی درگذشت!

رفتن آذریزدی، پایان تلخ قصه های خوب برای بچه های خوب!

بسیاری از ایرانیان که در دوران کودکی کتاب هایی از مهدی آذریزدی را خوانده بودند با شنیدن خبر در گذشت او اندوهناک شدند و یادش را گرامی داشتند. اگرچه آذریزدی خود فرزندی نداشت اما همه کودکان ایرانی را « فرزندانم » خطاب می کرد و پدر پیر قصه گوی کودکان ایرانی بود. سال هاست که بیشتر کودکان ایرانی با مجموعه داستان های « قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب » که مهدی آذریزدی برای آن ها می نوشت آشنا هستند و این قصه های خوب و به یاد ماندنی را به یاد دارند، اما شاید تنها قصه تلخی که آذریزدی از خودش بر جای گذاشت قصه رفتنش بود که دوستدارانش را هم در اندوه فرو برد. دوران شکوفایی هنری آذریزدی پیش از انقلاب بود و او جایزه یونسکو و نیز جایزه سلطنتی کتاب سال را پیش از انقلاب دریافت کرده بود و سه کتاب او توسط شورای کتاب کودک به‌عنوان کتاب برگزیده سال انتخاب شده بودند. او مدتی پیش از مرگ‌اش گفته بود که نوشته‌های دیگری هم دارد که به دلیل عدم صدور مجوز انتشار از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انگیزه تکمیل‌شان را از دست داده و آنها را ناتمام گذاشته است. مهدی آذر یزدی در ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۸ خورشیدی در سن ۸۷ سالگی در تهران درگذشت.

مهدی آذر یزدی، نویسنده نامدار کودکان ایرانی روز  ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۰۰ خورشیدی در روستای خرمشاه یزد دیده به گیتی گشود. او دوران کودکی را همراه پدر به کار کشاورزی پرداخت و دوران نوجوانی و جوانی خود را با کار بنایی و جوراب بافی گذراند. هنگامی که صاحب کارگاه جوراب بافی تصمیم به گشایش دومین کتابفروشی شهر یزد گرفت، مهدی را از کارگاه جوراب بافی به کتاب‌فروشی خود برد و در آنجا به کار گرفت. کار در کتابفروشی باعث شد که مهدی آذریزدی با فرهنگ و ادب و نویسندگان و شعرا آشنا شود و پس از مدتی که به تهران رفت در چاپخانه علمی به کار مشغول شد. در سال ۱۳۳۵ و در سن ۳۵ سالگی، پس از آن که قصه‌ای از انوار سهیلی در چاپخانه توجه‌اش را به خود جلب کرد به فکر ساده‌نویسی قصه آن طور که مناسب کودکان باشد افتاد. این ایده، زمینه‌ساز مجموعه « قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب » و سپس جموعه « قصه‌های تازه از کتاب های کهن» شد. اولین کتاب مجموعه « قصه های خوب برای بچه های خوب» در سال 1336 منتشر شد و در برگیرنده داستان هایی از کلیله و دمنه بود و پس از آن در جلد های بعدی داستان هایی از سیاست نامه، قابوس نامه، مثنوی مولوی گلستان و آثار عطار نیشابوری را برای کودکان و نوجوانان به زبان ساده بازگو می کرد.

 از دیگر آثار انتشار یافته آذریزدی می‌توان به  گربه ناقلا، گربه تنبل، مثنوی برای بچه‌ها، مجموعه قصه‌های ساده و تصحیح مثنوی برای بزرگسالان، حکایت منظومی به نام « شعر قند و عسل» و همچنین دو کتاب آموزشی به نام خودآموز عکاسی و خودآموز شطرنج اشاره کرد. گتنی است که تاکنون بیست و سه عنوان کتاب از او منتشر شده است. مهدی آذر یزدی بیش از مرگش درباره انگیزه اش از داستان نویسی برای کودکان و نوجوانان گفته بود: «... من نوشتن " قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب" را در سن 35 سالگی شروع کردم. در زمانی که هیچ کتابی برای کودکان وجود نداشت و من استطاعت مالی و فکری آن را به درستی نداشتم، چون اصولا با کودکان سر و کاری نداشتم و هرگز مدرسه نرفته‌ بودم تا روحیات بچه‌ها را بشناسم. معیار من برای توصیف بچگی تجربیات شخصی خودم بود.  یکی از چیزهایی که آدمی را به انجام کاری و تداوم آن وا می ‌دارد،  تشویق است و من در دورانی زندگی می‌کردم که مشوقی نداشتم و پدر و مادرم پیوسته مرا به خاطر نوشتن داستان‌های کودکانه سرزنش می‌کردند. من کتاب‌های مذهبی می‌خواندم ولی همیشه دلم می ‌خواست کتاب قصه بخوانم هرچند کتاب قصه‌ی کودکانه‌ای نبود. وقتی در سن 35 سالگی از یزد بیرون رفتم، کلیله و دمنه را که در آن زمان کتاب ثقیلی بود خواندم و دیدم چقدر زیباست. پس تصمیم گرفتم همان را برای بچه‌ها بنویسم. من نه شهرت می‌خواستم و نه پول فقط می ‌خواستم کار خوبی انجام دهم پس قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب را تالیف کردم...»

عنوان فرعی : متن کامل زندگی نامه و آثار مهدی آذریزدی نویسنده کودکان و نوجوانان ایرانی.